Φαϊστενμπέργκερ, Αντρέας

(Faistenberger, Κίτζμπιχελ 1647 – Μόναχο 1736). Γερμανός γλύπτης. Ταξίδεψε στην Ιταλία το 1670 και επηρεάστηκε έντονα από το μπαρόκ του Μπερνίνι και του πατέρα Πότζο. Γύρισε στην πατρίδα του το 1676 και διορίστηκε επίσημος γλύπτης της Αυλής της Βαυαρίας και της Ρηνανίας. Αναδείχθηκε σε έξοχο γλύπτη διακοσμώντας διάφορα ανάκτορα και δημόσια κτίρια (Κατοικία του Μονάχου, Ανάκτορο της Βαυαρίας, Θέατρο του Μονάχου κ.ά.). Από τα πολλά γλυπτά του Φ. τα ωραιότερα θεωρούνται: Η Αποκαθήλωση (1688), Ο Χριστός στον Τάφο και η Θυσία του Αβραάμ (1691), που θεωρείται το αριστούργημά του.